Bazen insanları seven
Bazen de
kusarcasına nefret eden
Kafalarının içini okuyan
Sonrada
kafasını patlatmak isteyen
Bazen
dolarcasına küfür yağdırıp
İnsanları görüp
insan olmak istemeyen
Ve sonra
her insanın düşündüğü
Tek hedefe varmaya çalışanlardan iğrenmek
O düşünceleri
hiç yaşamamak
ve anlamak istememek

Onların zevklerinden kendinde bulmamak
Ve nefret etmek
Başka bir dünyada tek başına yaşamayı istemek

İşte benim asilik dediğim içimdeki bu

Sen bunları anlamazsın
Senin asılığın benim asiliğime benzemez

(Asi II) resimdeki gibi
Yüzü olmadan gezmeyi istemek benimkisi
Kimse görmesin bilmesin tanımasın beni
Anladın mı?

— Sen manyak mısın? Diyeceksin…
— Akılı olmaktan iyidir.

      **IX**
 
"PEKİ, YA SEN ? "

O zaman içindekini yaşa gördüklerini değil !

Belki dışlanırsın
Ama inan
O dışlayanlar arasından
Senin gibi biri çıkar

Ama söylemeye cesaret edemez
 

Onların özeliklerini ortaya çıkardığın için
Psikolojilerinde
Senden nefret de edebilirler

Beni bazen kimse anlamıyor
Bazen de
Bu kız durduk yere bir anda değişebiliyor diyorsun

- En çok tanıdıklar en çok yabancıdır insana-

- Bunu sakın unutma -

Çünkü tanımaya çalıştıkça
Hergün yanılabilir
başka birşey anlarsın

Ben babama bile kefil olmam tanıyorum diye
İnsana kefil olunur mu?
[Muhammet (sav) dışında]
 

Bu bile bize yetmez
İnsan garip yaratık

Sen
Kendinden nefret edip
Bazen herşeyi boş ver dediğin oldu mu hiç?

Ben kendi içimde boşluktayken
Herkes çok iş başardığımı sanır
Kimisi gençlik der halime
Kimisi boşluk
 

Oysa ben…
Kimsesizliği yaşarken kalabalığın ortasında
Bana bakan onca gözü boş olarak görmek
Anlam verememek
Bazen çok çalışmak ama ondan haz alamamak
Ölüm bile çare olamaz inan…
Halime…

Yahu,
ben kafayı mı yiyorum Sezer?
Kendi kendime konuşuyorum ama yetmiyor

Ben varya ben
Sadece kendimi kandıramayan biriyim
Dışarıdan çok iyi ve mutlu gözüken biriyim,

Peki, Ya sen?
Ah be Sezer!
- ‘ beni boş ver diyorsun ’
Boş vermeye gerek yok!
Bu lafın bile bana yeter!